Extraordinario (de Antón Lopo). Léxico-2

A avoa, ESLUMECIDA de dor, os ollos nunha vincha de sangue e bágoas, quixo sentar alí. +. -.

No instituto, tiña reputación de ESPURRIDO. +. -.

Gustábanlle as AMETENCIAS do río. +. -.

Non me importa que a xente me chame MANFLORITO. +. -.

Tras o almorzo, a media mañá, GALDRUFABA bombóns. +. -.

Es malo coma o PATANEXO. +. -.

Unha semana despois, BAIXONEADO e esgotado, metinme na cama e soñei que visitaba a avoa no Sobrado. +. -.

Divertíao aquel home de pelo ralo, taciturno e RELAMBIDO. +. -.

O veciño do primeiro puxo unha banda negra de dó no brazo TOCO e Carme prometeu peregrinar a Fátima. +. -.

As ALFADAS golpeábanme na cara coma se abrisen un forno. +. -.